Heb jij jezelf wel eens afgevraagd hoe jij behandeld wilt worden?
Ik bedoel, wat vind jij belangrijk wat jouw kinderen voor jou doen?
Binnen de contextuele therapie hebben ze de stelling dat kinderen op de grootboek balans van geven en ontvangen niks aan hun ouders verschuldigd zijn. Niks, maar dan ook helemaal niks.
Dit roept voor sommigen onder ons vragen op, ik bedoel het zou toch best fijn zijn wanneer je kinderen jou met respect behandelen en gehoorzamen. Op z'n minst toch wel hun kamer opruimen en een boodschapje doen op zijn tijd.
Wist jij dat onrecht binnen families soms nog generaties door kan werken? Met onrecht bedoel ik hier een onverwachte ziekte, ongeval, incest, geweld, oorlog, dood, etc. Onrecht wat ooit jou "grootouders" is overkomen draagt zijn effecten in het heden. Al met al draait of staat jouw huidige leven met de interacties en de manier waarop jij daar nu mee omgaat. Dit zijn soms hele gevechten en niet onlogisch wanneer je niet automatisch hebt geleerd hoe hier mee om te gaan of als de blik nog op het verleden rust i.p.v. op het heden.
Wanneer ga je over de grens bij je kinderen? Zonder dat je dit in de gaten hebt, maar waar ze zeker wel last en hinder van kunnen ondervinden ?
Mijn oudste van 10 jaar brengt elke dag haar jongste broertje van 8 jaar naar school
0 een passende taak van de ouder
0 gaat over de grens van het kind
Mijn kind van 14 jaar doet elke week de boodschappen.
0 een passende taak van de ouder
0 gaat over de grens van het kind
De ouder slaapt 3x per week uit en de kinderen zorgen voor hun ontbijt
0 een passende taak van de ouder
0 gaat over de grens van het kind
Het kind valt in de modder en de ouder wordt boos
0 een passende taak van de ouder
0 gaat over de grens van het kind
Mijn kind heeft eens koffiegezet.
0 een passende taak van de ouder
0 gaat over de grens van het kind
Het kind heeft een boodschap gedaan voor haar zieke oma omdat mama niet kon
0 een passende taak van de ouder
0 gaat over de grens van het kind
Ik wil je uiteraard de gelegenheid geven om hier eens over na te denken. Passend geven vanuit de ouder, is dat de ouder alles geeft wat binnen de mogelijkheden ligt en dat het kind enkel hoeft te ontvangen.
Uiteraard is het nodig om grenzen te stellen. Dit kan zonder (verbaal) geweld en in alle liefde.
Stel je eens voor dat jij met respect behandeld wordt, dan leer je toch automatisch om mensen met respect te benaderen? Wanneer geef je nou passend en wanneer ga je over de grens?
En ja, ook als ouder mag je leermomenten hebben!
Marjolein Gerrits is coach/counselor en IV-therapeut i.o.
Zij begeleidt mensen naar een leven met lef en plezierhttp://www.cc-update.eu/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten